Dit jaar vierden we het sinterklaasfeest met mijn schoonfamilie en zoals ik al eerder schreef, maak ik traditiegetrouw een tas voor mijn schoonmoeder. Net als de vorige keren was ze blij met de tas! Toch fijn, want zeker weet je dat natuurlijk nooit… (Ik ben niet zo iemand die van tevoren overlegt wat diegene leuk vindt. Zelf een inschatting en keuzes maken, hoort bij mijn artistieke vrijheid vind ik. Nou eerlijk gezegd, ik wil gewoon zelf graag bedenken wat ik ga maken, waarvan en hoe.)
Voor mijn schoonzus (nieuw in de familie) heb ik ook een tas genaaid en daar kun je hier meer over lezen.
De tassen voor 2015 en 2017
Voor mijn schoonmoeder maakte ik eerder een vilten tas een eentje van snappap (een mengeling van cellulose en latex en echt supersterk). Beiden vielen (gelukkig!) in de smaak.
Deze vilten tas maakte ik twee jaar geleden voor mijn schoonmoeder. Het is een leuk concept, want door de rits helemaal te openen heb je weer een plat vlak. Het is echt een tas uit één stuk. Ik zag voorbeelden hiervan op Pinterest en heb op basis daarvan een patroon uit de losse pols getekend. Het was eigenlijk verrassend eenvoudig. Ik heb de bodem verstevigd met een extra stuk vilt en decovil (aan de binnenkant erin genaaid zodat het niet zichtbaar is) en ik heb een magneetsluiting toegevoegd. Het is niet een heel mooi gezicht als je de magneet sluit, maar wel handig als het regent…
Deze tas maakte ik vier jaar geleden van zwarte snappap en een uitneembaar tasje erin (te bevestigen met drukknopen). De cognackleurige schouderband, de glanzende zwarte nikkel “hardware” (D-ringen, musketonhaak) en de gekartelde bovenkant geven hem een uitgesproken karakter. Snappap is niet eenvoudig om te naaien. Het beste is om het materiaal eerst goed nat te maken, daar wordt het beter hanteerbaar van. Het was een leuke uitdaging om de tas te naaien! En helemaal fijn: mijn schoonmoeder gebruikt hem veel.
Dé tas voor 2019
Dit jaar wilde ik graag een tas van een ander materiaal maken voor mijn schoonmoeder dan ik al eerder voor haar gebruikt had, namelijk Fox oilskin heavy (gewaxte, zware canvas) met kurkleer, gevoerd met canvas en verstevigd met decovil light. De outdoorlook van oilskin leek me mooi te passen bij hun nieuwe huis in het bos. Net als snappap gaat oilskin na verloop van tijd leven door de kreukels en gebruikssporen die achterblijven in het materiaal. Het heeft daardoor een heel authentiek karakter. (Overigens, anders dan snappap kan oilskin niet gewassen worden, dat is wel iets om mee rekening te houden.)
De oilskin, canvas en de hardware (en trouwens ook de snappap) kocht ik bij Snaply.de. Het kurkleer met gouden vlokken komt van K-bas.
Het patroon voor deze tas komt uit de Burda Creatief nummer 2. Er staan leuke patronen in (ik heb er nu 4 gemaakt), maar verbazend genoeg klopt van al deze patronen de patroondelen voor de voering niet. Check dus voor je het patron uit de stof knipt, of de voeringdelen even groot zijn als die voor de goede kant en pas indien nodig de maten aan.
Naaien met oilskin
Oilskin is prettig om mee te werken, het snijdt gemakkelijk en het gaat goed onder de naaimachine door. Zelf had ik “last” van het idee dat ik de tas kreukvrij bij mijn schoonmoeder wilde krijgen. De kreukels mogen dan daar in het gebruik ontstaan. Kansloos natuurlijk, je hoeft maar te keren of je hebt de eerste kreukels. Hoe erg is dat? Niet erg natuurlijk! Het naaien werd een stuk gemakkelijker toen ik dat idee losliet.
Tips voor naaien met oilskin:
- gebruik een zo’n dun mogelijke universele naaimachinenaald (dikte 70 of 80), want elk gaatje blijft zichtbaar
- gebruik geen spelden maar wonderclips en patroongewichten (de gaatjes blijven immers zichtbaar)
- als je de oilskin wilt strijken om de vouwen eruit te krijgen of in de vorm te persen, leg de gewaxte katoen dan tussen twee vellen bakpapier, gebruikt middelmatige warmte en geen stoom. Het bakpapier is nodig om de gesmolten wax in de oilskin te houden (hij trekt anders in de hoes van de strijkplank). Als je iets hebt moeten uithalen, kun je de gaatjes minder zichtbaar maken door ze te strijken.
- maak na afloop van het project het transport van je naaimachine schoon, hier blijft namelijk wax in achter!
Naaien met kurkleer gaat ook best, maar door de stijfheid van het materiaal kom je soms wel een uitdaging tegen… Met wat handigheidjes (zoals hier de bocht inknippen én toch spelden i.p.v. wonderclips gebruiken om te zorgen dat er tijdens het stikken niets verschuift) gaat het prima. Van dat miniplooitje in de hoek was na het omkeren niets meer te zien!
Tips voor naaien met kurkleer:
- gebruik een zo’n dun mogelijke universele naaimachinenaald (dikte 70 of 80), want elk gaatje blijft zichtbaar
- gebruik geen spelden maar wonderclips en patroongewichten (de gaatjes blijven immers zichtbaar)
- laat het strijken achterwege (en houdt het materiaal droog)
- houd rekening met de stijfheid van het materiaal als je het patroon kiest.
Ook zin om een tas te naaien?
Wil je ook een tas naaien van welk materiaal dan ook? Kom naar naailes, dan help ik je!
1 gedachte over “Cadeaus naaien: een tas van oilskin en kurkleer”